Tot nu toe is er niet één cliënt bij mij geweest die zich druk maakte over besmettingskansen inzake Covid in de praktijk. Gelukkig, want dat geeft aan dat zij zich er veilig voelen. Een gevoel dat iedere mens uiteindelijk voor zichzelf moet kiezen, zeker in huis-tuin-keukensituaties. Dat je je onveilig voelt in een oorlog, bij een overstroming in je straat zoals in zuid-Limburg of bosbrand om je heen, is duidelijker dan als de ‘vijand’ onzichtbaar is.
Een onzichtbare vijand kan enorm veel stress en angst geven als je het gevoel hebt daardoor niet op tijd en op de juiste manier te kunnen ingrijpen. Dan speelt het vertrouwen in je eigen competenties om effectief in te kunnen grijpen. En, je bereidheid om de situatie te relativeren. Hoe groot is de kans dat je bijvoorbeeld na besmetting met een (corona)virus binnen afzienbare tijd aan een beademing ligt en in het ziekenhuis ligt of hoe groot is de kans dat je er werkelijk aan overlijdt?
Als je lichaam door allerlei klachten -waar je al dan niet medicatie voor gebruikt- aangeeft dat er al vele weefsels zijn die hun werk niet kunnen doen, is de kans dat het zich uiteindelijk niet tegen nóg een belasting zoals een corona-infectie kan verdedigen.
Dit is een van de redenen waarom bijna alle diëtisten van mening zijn dat (huis)artsen patiënten juist bij beginnende klachten direct moeten doorsturen om de kwaliteit van de voeding te onderzoeken. Met een aangepaste voeding kunnen patiënten hun lichaam helpen om alle weefsels weer gewoon te laten werken zoals het hoort; via de voeding help je het lichaam door de juiste hoeveelheid en combinatie aan eiwitten-vetten-koolhydraten-vitamines-mineralen-vezels en vocht aan te voeren. Het lichaam pakt de voedingsstoffen op en gaat daarmee voor je aan het werk: dat is immers zijn taak vanuit de natuur. De zieke vergroot de kans op het terugdraaien van de klachten, sterkt het eigen lichaam en is patiënt-af; ook in de hele corona-situatie. Dat zou ideaal zijn, hè.
In de onderstaande video geeft kickboxer Tommy Dieckman naar mijn idee hier zeker punten om over na te denken. In ieder geval belangrijk om, onafhankelijk van je eigen waarheid en overtuigingen, anderen niet te veroordelen of daarvoor af te stoten. Bovendien; vind je andermans waarheid eng, blijf dan bij je eigen waarheid. Je eigen angst voor verlies van gezondheid hoeft immers niet tot intolerantie te leiden. Van intolerant zijn wordt je zelf niet beter en je verziekt je eigen relatie met de mensen om je heen – daarom heet dat in de taal ook zo. Je kiest uiteindelijk je eigen waarheid en mening. Kies wijs.
En, ik ben het zeker met Tommy eens dat de aandacht voor wat je zelf kunt doen om je conditie te sterken officieel in verhouding tot de cijfers over positieve pcr-testen weinig aandacht krijgt. Je kunt ieder punt altijd 3-dimentioneel bekijken, informatie inwinnen -ook waar je in het begin niet mee eens bent- wegen en daarna pas beslissen welke waarheid je zelf wilt aanhangen. Dat met aandacht wegen, geldt natuurlijk net zo goed voor alle soorten controleurs; doe je sec wat je wordt opgedragen of interpreteer je jouw taak door deze per situatie in te schatten en te wegen ten opzichte van het belang van de mensen …
Uiteindelijk bepaal je dus je eigen waarheid, zowel met betrekking tot angst voor wat zou kunnen zijn, met betrekking tot je gezondheid, de invloed die je zelf hebt via je voeding en met betrekking welke macht je zelf over dit alles hebt.
