Onderaan vermeld ik een informatief interview waarvan ik de inhoud heel goed vind aansluiten op de basiskennis die je al tijdens het 1e jaar van een (para)medische opleiding leert; om welke reden start het lichaam überhaupt een ontstekingsreactie op: bij celbeschadiging, ongeacht de reden ervan. In het normale dagelijkse lichaamsleven moeten er altijd cellen worden opgeruimd omdat ze moeten worden vervangen. Echter, als het lichaam zo veel beschadigde of niet meer (goed) werkende tegelijkertijd met opruimen omdat ze vervangen moeten worden, dan merk je daar wat van in de vorm van een zwelling, rode plek en al dan niet in combinatie met je ziek voelen; dán noem je die situatie een ontsteking.
Een ontsteking is dus geen op zich staand proces dat het lichaam ontwikkeld, omdat het jouw eens lekker wil klieren of omdat het de zwakke pias wil uithangen. Je lichaam is enorm slim en doet zijn werk goed; het maakt plaats door ziekte, foute, dode of binnendringende cellen op te ruimen, zodat er plaats wordt gemaakt voor de bouw van nieuwe wel werkende cellen. Dat jij lást hebt van dit proces, is voor jouw lichaam niet boeiend. Jouw lichaam heeft immers de taak om jou in leven te houden en daar werkt het nu hard aan. Dan moet jij maar even rust houden en je bed in, zodat jouw lichaam zo veel mogelijk energie in deze klus kan stoppen; des te eerder is het werk klaar.
Voor dit opruimproces volgen enkele logische stappen. Stel je het als volgt als een film voor: capillairen worden meer permeabel (doorlaatbaar) om vocht naar de aangedane plek te brengen,
Hierdoor hebben de macrofagen (grote vreetcellen) die de rommel moeten opruimen, de ruimte om naar hun werkplek zwemmen, daarom laat het lichaam veel water naar die plek stromen.
Water kun je niet samendrukken, dus dat drukt zelf alles op de werkplek opzij > dit alles bij elkaar geeft zwelling; een ontsteken plek of orgaan is daarom altijd opgezwollen. Dat hoort erbij.
De door de zwelling opzijgedrukte cellen in de buurt ‘drukken’ op hun beurt tegen de zenuwcellen die dit aan je hersenen doorgeven en wat je ervaart als pijn. De natuur heeft het zo geregeld dat veel ziektekiemen minder goed tegen hogere temperaturen kunnen en onze immuuncellen dan juist heel goed werken; dat vergroot je overlevingskansen en dat is de oertaak van de levende cellen: overleef en deel jezelf om nieuwe goed werkende cellen te bouwen.De kans dat je koorts hoger stijgt dan je overlevingscapaciteit aankan, is in het kader van de oertaak dus vrij klein. Laat het lichaam dus eerst via de koorts haar eigen werk doen en onderdruk dit niet direct; ook al voelt het nu even niet lekker. Wat ook weer een bericht van je lichaam is dat je nu rust moet nemen en het lichaam even de tijd en ruimte voor het opruimwerk moet gunnen.
De belangrijkste plaats waar dit alles zich afspeelt is het slijmvlies van je port d’entrée; mond-neus-ogen, en daarna de slijmvliezen van luchtwegen en darmen. Niet voor niets heb je veel darmklachten als troep die uit de luchtwegen (stof-parfum-schoonmaakmiddelen e.d.) en vanuit het voedsel-dranken komt door de darmen verwerkt moet worden. Denk onder meer aan diarree; de uitspoel-optie van je darmen om ongewenste stoffen snel weg te krijgen. Of denk aan buikpijn door temperatuursverhoging bij uitgebreide chronische laaggradige ontstekingen tijdens de strijd met ongewenste micro-organismen. Dit is daarom een van de tekenen die op SIBO wijzen: small intestinal bacterial overgrowth (overgroei van bacteriën in de dunne darm).
Als koorts dodelijk hoog is, is het geheel van het lichaam al te sterk verzwakt, anders had je immers in beginsel nooit zo’n grote ontsteking/koorts gekregen. Een sterker lichaam had de bedreiging immers al in de kiem gesmoord.De kans dat extreem hoge koorts als donderslag bij heldere hemel ontstaat, is heel erg klein. Je hebt dus ruim te tijd om je maatregelen te nemen. Zodra je je ziek voelt, is dat in eerste instantie: trek je terug in je bed, vasten, slapen en uitzieken. Dan pas weer uit je holletje komen.
Ik heb sterk het idee dat het meer economische motieven (ziektedagen) en de marketing/media van de pijnstillerfabrikanten is die je ‘leren’ dat je pijnstillers en koortsverlagende middelen moet gebruiken zodra je je ook maar wat druilerig voelt. Je gaat dan voorbij aan het feit dat je lichaam aangeeft haar verdedigingswerk niet meer uit te kunnen voeren; eigenlijk heb je rust nodig. Ik snap ook wel; rust nemen komt nu niet uit … dat is lastig … Wat is jouw eigen idee hierover?
Ik zou zeggen; overdenk dit alles, blijf nadenken, toets het aan je eigen kennis en gezondheidsvisie, weeg de waarde van de verschillende visies en kies daarna welke gedachte je wilt aanhangen cq waarnaar je wilt handelen.
Wil je weten hoe jij met je dieet jouw darmen kun aansterken, zodat ze beter in staat zijn om beschadiging door micro-organismen tegen te gaan, neem gerust contact op.
