Wat je hier leest, werkt niet voor iedereen op dezelfde manier. Maar, je moet érgens beginnen en een punt het canvas op zetten. De rest ontdek je gaandeweg.
Stel, je hebt buikpijn, te vaak diarree of je voelt je veel lang moe …
Jouw lichaam liegt niet
Je begint met observeren. Wat gebeurt er in je lichaam als je iets verandert in je voeding, je omgeving, je gedrag? Kijk naar je huid, je energie, je spijsvertering. Hoe vaak plas je en hoeveel? Hoe ziet je ontlasting eruit (tip: check de Bristol Stool Chart)? Krijg je jeuk, kramp, uitslag, koorts of andere signalen?
Je lichaam wil je hier niet mee klieren; het is haar manier om te zeggen: “Hé luister eens, hier klopt iets niet.” Pas wanneer het lichaam echt geen alternatieve oplossingen meer heeft voor interne problemen – uitdagingen – tekorten – overladingen, laat het je dat weten via bovengenoemde symptomen. Tot die tijd vangt het alles zonder klagen op. Maar, als je die signalen blijft negeren, komt er een punt waarop ze niet meer stil blijft. (Dit alles geldt natuurlijk ook voor mannelijke lichamen, hè. Het woord ‘lichaam’ is taalkundig gezien onzijdig, maar omdat ik meer vrouwen dan mannen in de praktijk hebt, gebruik ik hier de vrouwelijke versie.)
Symptomen als interne richtingaanwijzers
Zie een klacht niet als een vijand, maar als een signaal. Niet jij – of je psyche – maar je lichaam creëert klachten als bescherming. Buikpijn, vermoeidheid, depressieve gevoelens, diarree, koorts, een vol gevoel … het zijn pogingen van je lichaam om jou te beschermen tegen iets wat behoorlijk fout kan lopen als het niet wordt aangepakt.
Daarom helpt het op de langere termijn niet als je je puur op symptoombestrijding focust; je merkt dan dat de klachten geregeld terugkomen of weer verergeren. De kunst is om te achterhalen waar het écht misgaat. Dat is een puzzel; de ene keer een eenvoudige (100 stukjes), de andere keer een complexe (2000 stukjes). Je lichaam is geen simpele machine, maar een systeem waarin alles met elkaar verbonden is. Dit laatste is vooral bij darmklachten en SIBO* het geval.
Vraag jezelf dus af: Wat wil mijn lichaam mij vertellen? Het leuke daarvan is, dat als je jezelf deze vragen stelt, je ook de antwoorden weet. Deze heb je immers zelf gecreëerd. Het kan wel zijn dat je de antwoorden niet wilt herkennen of erkennen, maar die keuze maak je zelf en diep in je hart weet je dat ook.
De rol van vermoeidheid: meer dan “gewoon moe”
Neem vermoeidheid. Dat is zelden zomaar “te weinig slaap”. Vaak zit er een dieper conflict onder: een botsing tussen oude en nieuwe waarden. Misschien leef je nog volgens overtuigingen die je als kind hebt meegekregen – zoals “doe niet zo lastig”, “eet je bord leeg” of “je werk laat je op je werk”. Overtuigingen die toen misschien nodig waren, maar nu tegen je werken.
Wat als je voelt dat je dingen nu anders wilt en diep van binnen weet dat je het ook kunt veranderen, maar daar niets mee doet? Dan ontstaat er innerlijke frictie. Schuldgevoel. Schaamte. Je hersenen zitten nu opgescheept met onafgemaakte keuzes en willen dit opgelost hebben. Dan waarschuwen ze je steeds, net als je moeder je steeds vraagt of je je kamer al hebt opgeruimd of je collega vraagt waar je verslag blijft. Dat is vervelend en kost je energie. Zo ook kosten onafgemaakte keuzes veel energie van je hersenen. Deze energie wordt dan op een andere plaats in je lichaam onttrokken en als je niet genoeg energie kunt maken om zowel hersenen als je de rest van je lichaam te voorzien, dan geeft je lichaam dat aan met je moe voelen. Een van de redenen dat je lichaam niet genoeg energie kan maken, is omdat het in verhouding tot de vraag niet genoeg ATPs (stel je die voor als batterijtjes voor je stofwisselingsactiviteiten) kan maken door een groot tekort aan onder andere B-vitamines en mineralen uit gezonde voeding. Je moet hier wel genoeg van hebben om ieder van de miljoenen cellen die je hebt te voorzien van hun eigen voedingspakket … Het gaat dus om de getallen en de verhoudingen.
Het moge je dan duidelijk zijn dat vermoeidheid niet het probleem is, maar het gevolg.
De vraag die alles verandert
Stel jezelf eens eerlijk de vraag: “Wat levert deze vermoeidheid mij op?”
Misschien hoef je dan even niet te presteren als je moe bent of dan kun je een lastige taak ontwijken. Misschien voel je je veilig zolang je moe bent – omdat actie betekent dat je iets nieuws moet aangaan, over iets dieper na moet denken of voor ook dat je een keuze moet maken. En, een weinig overdachte keuze maken, kan vervelende gevolgen hebben. Helaas kosten langere denktrajecten veel energie en wil je die hier nu insteken; dat is de keuze die je moet maken. Een status quo is immers gemakkelijker en kost geen denkenergie. Dat is wat je hersenen instinctmatig willen, omdat ze dan energie kunnen sparen. Of bedenk zelf een reden waarom je niet diep over iets zou willen nadenken.
Blijf deze vraag naar wat het je oplevert herhalen totdat er geen nieuw antwoord meer opkomt. Dat is het moment waarop je de situatie opnieuw kunt beoordelen: geldt dit antwoord, de waarde of het gevoel nog steeds? Is dit nog wie ik nu wil zijn? Als voorbeeld; je voelt je moe, omdat je dan niet hoeft op te ruimen, dat opruimen moet de bediende maar doen zei je moeder – eigenares van een kledingwinkel – en zij betaalde de medewerkster maar het minimumloon, want het was maar een bediende en zijzelf was de belangrijke directeur. Jij vond dat altijd oneerlijk, want jij vond dat de bediende een leuk en lief mens. Ze praatte altijd op een lieve toon en je kreeg altijd van haar in de pauze een beker melk. Je voelde je machteloos, omdat jij de bediende geen geld kon geven, want dat had je immers niet. Je schaamde je voor het bedrag van je moeder. Hierdoor wil je nu alles voor iedereen doen om er maar voor te zorgen dat ze krijgen wat ze verdienen – of ze zelf jouw hulp of cadeaus willen hebben, speelt voor jou niet. Jij bent constant voor iedereen bezig en gunt jezelf geen tijd om te rusten. Je lichaam stelt nu een grens, omdat het jouw acties niet meer kan bijhouden; dus, energietekort en gevoel van vermoeidheid. Je zult nu wel moeten rusten. Intussen heeft je moeder de winkel zeven jaar geleden verkocht en is met pensioen. Ze heeft samen met je vader een huisje in Frankrijk gekocht en is daar nu.
Maak dan een keuze. Kies je voor het oude patroon van schaamte of voor het nieuwe waarbij je jouw zorgen-voor-grenzen stelt? Alleen al het maken van een bewuste keuze geeft rust. Want, waar helderheid is, verdwijnt twijfel. En twijfel vreet energie.
Herhaling helpt
Vergelijk het met een onbekende route. De heenweg duurt altijd langer dan de terugweg, omdat je op de heenweg nog aan het zoeken bent. Zoeken kost ook veel hersenenergie. Hetzelfde geldt voor emotionele processen. Een nieuwe manier van denken voelt eerst ongemakkelijk – maar als je blijft oefenen, wordt het steeds makkelijker.
Grote kans dat er onder je vermoeidheid of buikklacht oude emoties zitten, vooral schuld, schaamte of woede. Kijk hiernaar zoals je naar een kind dat iets moet leren zou kijken. Laat je herinnering werken en bekijk die oude situaties nog eens, maar nu met je volwassen blik. Kies bewust of je de oude koppeling herinnering-gedachte-emotie nog bij je wilt dragen, of dat je het van jezelf mag loslaten.
Vergeven is niet vergeten
Tot slot: vergeving. Dat gaat niet over goedpraten of vergeten wat er gebeurd is. Het gaat over loslaten van de focus op de pijn. Wanneer je stopt met de fixatie op de negatieve emotie, komt er ruimte. Ruimte om andere kanten te zien, waaronder de kant waar je huidige oplossing is.
Denk maar aan iemand met extreme angst voor spinnen en al kruisend rondspringt: “Een spin! Een spin! Help! Doe weg dat ding!”. Deze personen hoef je op dat ogenblik niet te vragen of ze een chocolade- of een vanille-ijsje willen hebben, omdat haar focus alleen op de spin is gericht. Als die persoon een keer door haar geliefde enorm wordt liefdevol uitgelachen om haar spinnenangst, zal ze – in haar verliefde staat – eerder geneigd zijn om – als de spin vertrokken is – rustig te bedenken dat die spin op de muur niet levensbedreigend is en dan kan ze ervoor kunnen kiezen om haar angst voor spinnen te verminderen van situatie spin-op-de-muur naar spin-die-over-haar-been-loopt. De kans dat gebeurt is nihil, dus kan de angst voor spinnen losgelaten worden. De oplossing zit nu voor haar buiten de focus op de spin.
Zo kan je geest ook leren om anders te kijken naar oude bedreigingen; dat kan je geest tot op hele hoge leeftijd. Een van de sterke eigenschappen van de mensen – en vanuit de natuur gezien per definitie van alle levende wezens – is het aanpassingsvermogen. Darwin had het al over ‘survival of the fittest’; niet over degene met de beste conditie, maar de individuen die zich het best aan hun omstandigheden kunnen aanpassen, overleven. De individuen die dat niet kunnen of er niet voor kiezen, sneuvelen. Letterlijk of figuurlijk.
Gun jezelf tijd en hulp
Dat betekent niet dat dit proces altijd makkelijk is. Het vraagt tijd, energie en reflectie. En, soms ook een goede gids aan je zijde. Een wijs persoon in je eigen omgeving, coach, therapeut of (medisch) hypnotiseur kan je helpen de signalen van je lijf beter te begrijpen – en oude patronen los te laten.
“Jouw lichaam is niet je tegenstander. Het is je meest trouwe gids. Durf te luisteren.”
Wil jij daarmee aan de slag? Je bent welkom.
Neem contact op via vitality-jg.nl/contact
Of bel naar 024-3584177
Wil je het liever eerst zelf proberen, dan kun je om je zoektijd te besparen, gebruik maken van de achtergrondinformatie en vragen die zijn gebundeld in het digitale werkboekje PDS en Stress.
*SIBO: small intestinal bacterial overgowth. Zie het boek SIBO, systematisch ingrijpen om buikklachten te overwinnen voor uitleg en recepten. Dit boek is wel bedoeld voor mensen die al veel weten over darmklachten. Als je je onderzoek net pas begint, heb je meer aan de informatie en onderzoekjes uit 7 Soorten Zelfonderzoek bij Darmklachten en van FODMaP, alles over onbegrepen buikklachten.
